Keçiboynuzu Tarihi

Keçiboynuzu M.Ö. 4000 yıllarından bu yana bilinen, en eski bitkilerden biridir.

Keçiboynuzu baklagiller familyasından, yapraklarını dökmeyen Akdeniz iklimine özgü meyve veren bir ağaçtır. Akdeniz ülkelerinde, Afrika’nın kuzey batısında Atlas okyanusunda yer alan Makorenya takım adalarında, ABD’de, Güney Afrika’da, Avustralya’da, Yeni Zelanda’da yetişmektedir.

Keçiboynuzu Türkiye’de yaygın olarak Erdemli, Mersin ve Datça, Muğla arasında kültüre alınmadan, tarımsal ilaç kullanmadan, tarıma elverişsiz kıraç, kayalık, kuru topraklarda kendi halinde, doğal koşullarda yetişir. Bu şekilde yetişen keçiboynuzu ağacının meyvesi de doğal olarak doğal ve organiktir. Meyvesi ağacın ismiyle kısaca keçiboynuzu olarak veya harnup olarak bilinir. Bazı yörelerde harup, boynuz, buynuz olarak da anılır. Keçiboynuzu Haziran ayından itibaren olgunlaşmaya başlar ve Eylül gibi hasat olgunluğuna ulaşır. İlk başlarda yeşildir, olgunlaştıkça suyunu kaybeder ve kahverengileşir. Yeme olgunluğunda kuru, gevrek ve koyu kahverengidir.